Hoi,

Natuurlijk maken alle moeders zich wel eens zorgen om een kind. Dat het niet meekomt, te veel gamet, weinig vrienden heeft, niks uitvoert, somber is of juist de bloemetjes al iets te enthousiast buiten zet. Maar dat is toch anders als je met jeugdzorg te maken krijgt en van de ene hulpverlener naar de andere, en van de ene instelling naar de volgende gestuurd wordt. Febe heeft dat 65 weken lang prachtig en ontroerend voor Libelle beschreven in Zorgenzoon. Hoe ze van een gelukkige moeder in een parallel universum terecht kwam, waarin ze altijd weer moest vechten voor haar zoon. Morgen staat haar allerlaatste column op Libelle. Wat ga ik haar missen!

PS: Libelle is genomineerd voor Website van het Jaar 2021: stem je alsjeblieft op ons? Let er wel op dat je je stem nog eens bevestigt per mail (en die zou wel eens in je spambox kunnen zitten).