Lieve cultuurliefhebber, Terwijl de verkiezingsuitslagen binnendruppelen, streamt het Opera Forward Festival straks om 20 uur de operafilm die regisseur Ola Mafaalani maakte van Weills Die sieben Todsünden. Hoogmoed, hebzucht, nijd en woede: ideaal om de verkiezingsuitslagen bij te overpeinzen. Denkend aan opera en zonde beluisterde ik gisteren deze topopname van Don Carlo van Verdi onder leiding van James Levine, de dirigent die 9 maart overleed. Het nieuws van zijn dood werd bekend in dezelfde week als dit schokkende onderzoek naar seksueel wangedrag door de directeur van cultureel platform Moam. Ook aan de wereldcarrière van Levine kwam na #metoo-aanklachten in 2018 een einde. Is genieten van zijn opnames daarmee ook zondig geworden? Ik liet me afleiden door dit heerlijke verhaal over 700 jaar Dante. De charme, zegt schrijver-uitgever Roberto Albanesi, is dat Dante geen moderne schrijver is, want hij denkt alleen in zwart-wittermen. „Het is goed of kwaad, alles of niets. Dat is niet realistisch.” Bijna acht uur, tijd voor Weill mét (o.a.) stersopraan Eva-Maria Westbroek. Zij zong zelf nog aan de Met met Levine: een magische ervaring. Ikzelf interviewde Levine ooit en vond hem toen memorabel sympathiek. Wat is waar? Dat er hoofdzonden bestaan, denk ik. En grijstinten. En kunst om dat allemaal iets dragelijker, invoelbaarder en begrijpelijker te maken. |