Het is heel verleidelijk om na alweer een mislukte klimaattop te verdwalen in duistere gedachten. Maar daar zijn wij niet zo van. Nou ja, heel eventjes misschien. Om dan toch maar door te veren naar wat er wél kan. Want als onze overheden nu nog niet willen investeren in wat er nodig is voor een wereld die voor iedereen leefbaar is, dan laten wij in elk geval alvast zien wat er mogelijk is.
In deze flits daarom alle aandacht voor wat er op klimaatgebied allemaal al bereikt wordt door voorlopers die wél geloven dat het anders kan, en die daar in hun eigen dorpen volop mee aan de slag zijn. Jouw investering en betrokkenheid werkt als een windlicht voor hun vlam. Waarvoor dank en hulde. Want echt grote verandervraagstukken kan niemand alleen.
Groet, Evelijne en Annelies Dames van de directie
Klimaatverandering en honger.
Klimaatverandering en honger hangen nauw met elkaar samen. Juist in de gebieden waar veel mensen in armoede en met honger leven – zoals op het afgelegen platteland van Afrika en Azië – zijn families voor hun inkomsten en hun voedsel direct afhankelijk van het water en land om hen heen. Zonder verder vangnet of verzekering.
Juist zij zijn kwetsbaar voor temperatuurschommelingen en extreme weersomstandigheden. Van erosie tot verzilting en onvoorspelbare regenval: de gevolgen zijn al lang merkbaar.
“Vroeger regende het in augustus wekenlang, elke dag. Als nu de regen eindelijk begint, stopt het soms na 3 dagen weer. Daar moeten we mee leren omgaan.” Kassim Yarougoudou, Benin
Wat doen wij?
The Hunger Project investeert in klimaatbestendige gemeenschappen, die zelf een einde maken aan hun eigen honger én om kunnen gaan met de klimaat-uitdagingen van vandaag en van morgen. En zoals altijd in ons werk is de hoofdrol weggelegd voor de mensen in die gemeenschappen zelf.
Een greep uit de klimaatacties: gemeenschappen maken hun eigen actieplannen met lokale oplossingen, waarbij ze gebruik maken van nieuwe technieken en slim voortbouwen op traditionele kennis en technologieën. Boeren leren in op gezamenlijk beheerde dorpsakkers over duurzaam bodembeheer en nieuwe landbouwpraktijken, zoals composteren, combinatieteelt en druppelirrigatie. En getrainde klimaatvrijwilligers geven hun kennis door, ondersteunen boeren en buren, organiseren activiteiten voor het hele dorp en kloppen aan bij lokale overheden voor steun en financiering.
“De kinderen die ik vast nog zal krijgen, moeten hier ook kunnen leven. Daarom ben ik lid van het herbebossingscomité”, aldus Gizachen Buyu uit Ethiopië.
In de regio Machakel in Ethiopië zijn door erosie diepe, kale geulen gesleten. Grote stuken bos zijn gekapt voor brandhout en akkers. Zonder bomen op de heuvels spoelt bij de steeds heftigere regens vruchtbare grond weg.
Gizachen: “The Hunger Project trainde ons in de aanplant van jonge bomen, onderhoud en bescherming van de jonge aanplant en bodemverbetering. Samen inspecteren de zaailingen en leggen dammen in erosiegeulen. Het zichtbare resultaat van ons werk motiveert me enorm.”
"Ik plant deze palmstekjes voor een beter ecologisch evenwicht. Met elkaar hebben we wel 100.000 palmstekjes geplant in ons dorp.” – Rony Khatun, Bangladesh.
In het laaggelegen Bangladesh verzilt de gronddoor de stijgende zeespiegel en de cyclonen die steeds vaker voorkomen. Kustgebieden overstromen met zout water, waardoor de vruchtbaarheid van het land afneemt en grond wegspoelt.
Getrainde jongeren komen in actie voor meer biodiversiteit en betere bescherming tegen overstromingen. Ze verzamelen palmzaden bij hun dorpsgenoten, kweken ze op tot stekjes en gaan tegelijkertijd met hun leeftijdsgenoten in gesprek over het belang van betere oeverbescherming.
