'De Google Earth van de zeventiende eeuw'
| Ha cultuurliefhebber,
Ontroerend vind ik ze, die ijle omhoogzwabberende boompjes op het wereldberoemde schilderij ‘Het laantje van Middelharnis’ van Meindert Hobbema (1638-1709). Het hangt deze maand precies 150 jaar in The National Gallery in Londen. Reden genoeg voor collega Dirk Limburg om in Middelharnis op zoek te gaan naar de sporen van dit schilderij.
En passant beschrijft Dirk Limburg treffend wat het schilderij zo briljant maakt. Over de bomen: „een mix van de hoogbenige dieren van Salvador Dalí en de hoge palmen van Sunset Boulevard in Hollywood.” En verder: „Hoog daarboven, rechts, een schitterende wolk met Mickey Mouse-oren.” Het klopt helemaal, maar ik wist pas dat ik het zag toen ik het las.
„Ik kan soms meer geraakt zijn door de beschrijving van een kunstwerk dan door een kunstwerk zelf”, luidt een citaat van dichter Ben Lerner. In de beschrijving van kunst zit de belofte dat die ervaring gedeeld is, dat we hetzelfde zien. Ik haal het citaat van Lerner ook aan in het essay dat ik schreef over wat er gebeurt wanneer een kunstwerk ons ontroert. Een ingrijpende persoonlijke ervaring deed me daar opnieuw over nadenken. Want waarom kun je niet op afroep door kunst getroost worden?
Meer kunsttips, en mogelijk ontroering, verderop in deze nieuwsbrief.
Fijne week! |
| | Bekijken | | Vijf dierbare aankopen voor de nationale bibliotheek | | Marieke van Delft, conservator Oude boeken bij KB, verwierf voor de nationale bibliotheek zo’n drieduizend oude boeken. Vorige week ging ze met pensioen. Voordat ze haar bureau gaat leegruimen, vertelt ze over vijf dierbare aankopen. „Deze stedenatlas is de Google Earth van de zeventiende eeuw, heel geschikt voor leunstoeltoerisme.” |
|
|
|
| Luisteren | | Op zoek naar de droom van Couperin | | Clavecinist van Bob van Asperen krijgt dat „typisch negentiende-eeuwse woord” nauwelijks uit zijn mond, maar ja, als het over componist Louis Couperin gaat, dan kan hij niet anders: „Dit is een genie.” |
|
|
|
| | Binnenspieken | | Het leven van de superrijken | | Om te kunnen zien hoe de superrijken wonen in hun appartementen van miljoenen dollars in New York, deed kunstenaar Andi Schmied zich voor als miljardair. Arnon Grunberg schreef een uitgebreide beschouwing over haar werk. Opvallend: in veel appartementen stond een telescoop, zodat je mensen op straat of in andere flats kunt bestuderen. |
|
|
|
| Bezoeken | | Losgebroken halsbandparkieten en andere galerietips | | Terwijl de musea nog steeds gedwongen de deuren dichthouden, mogen de galeries al weer een paar weken bezoek ontvangen op afspraak. Daar is genoeg moois te ontdekken. Deze week: Marjan Laaper laat je kijken in de ogen van een uil en halsbandparkieten als losgebroken pixels in Amsterdam-Noord. |
|
|
|
| Citaat van de week | | „Zoiets moet je niet democratisch maken. Zeker niet met acteurs, want die houden van discussiëren.” | | Musicalchoreograaf Daan Wijnands werkte mee aan onder andere Hello Dolly!, De Marathon en Hij Gelooft in Mij. Met Elisabeth Oosterling bespreekt hij zijn meest spraakmakende choreografieën. |
|
|
|
| Meer cultuurnieuws | | | • | Musea kunnen weer veilig open, zeggen de directeuren van het Groninger Museum, De Fundatie in Zwolle en Kunstmuseum Den Haag. Maar de deuren openen zonder toestemming zien ze alledrie niet zitten. De Oude Kerk in Amsterdam is dat wel van plan. |
| | | • | Voor Het Nieuwe Instituut is de nieuwste aanwinst, een maquette van Theo van Doesburg, een symbool van de nieuwe koers die het wil gaan varen. |
| | • | Nadat ze in 2019 met Norman Fucking Rockwell! het album van het jaar maakte, is Lana Del Rey terug met een plaat die een ingetogen voetnoot vormt bij het eerdere succes. |
| | | | |
|
|
|
|
|
|
