Laden...
| Bekijk deze nieuwsbrief in uw browser. | |
Terra Futura: netwerk van verb(l)indingâWintermanifest meets Tegenwind meets The Human Side meets Vrijheidâ. Korter kan je Terra Futura eigenlijk niet omschrijven. De open brief van Terra Futura is op het eerste zicht een onschuldig briefje. Want met een zoveelste vraag om debat over de aanpak van het covidbeleid kan iedereen wel 'resoneren'. Wie dieper kijkt, ziet echter dat Terra Futura het zoveelste vehikel is van een vreemde alliantie tussen dissidente âwetenschappersâ, conspirituelen en paranoiapredikers. Lees verder | |
Haïti: 4 jaar non-stop protesten tegen inmenging door VSHaïtianen zijn de afgelopen weken opnieuw de straat opgegaan tegen de banken en ngo's die het eiland sinds de aardbeving van 2010 hebben overgenomen. Lees verder | |
Kleine kernreactoren ondergraven de energietransitieHet was groot nieuws op 11 oktober, toen in de pers het bericht werd verspreid dat een studie van een gerenommeerd studiebureau aanbeveelt kleine kerncentrales te bouwen. Het heet dan dat de investeringskost voor de nodige energieomslag kleiner zou zijn met kleine kerncentrales dan zonder. Maar het uitgangspunt van vergelijking trekt de reële situatie scheef. Erger nog, ze draait de werkelijkheid om: energiebesparingen, energieopslag, hernieuwbare en klimaatpositieve energie komen er beter uit als alle kosten en risicoâs van de kleine kernreactoren in rekening worden gebracht. Lees verder | |
Een tijd tussen al mijn tijden: indringende getuigenis over psychiatrieOver seksueel overschrijdend gedrag en psychiatrische dwang hangt nog steeds een taboe. Met dit openhartig en moedig boek doorbreekt Veerle Janssens die zwijgcultuur. In een heel directe stijl stelt ze terechte vragen bij de huidige psychiatrische aanpak. Een pareltje van strijdlustige kwetsbaarheid. Lees verder | |
Strijd tegen honger moet het zonder dollars doenAmper 7 procent van de oproepen van de Verenigde Naties naar financiering om honger te bestrijden, is succesvol. De noden nemen zo snel toe dat de middelen lang niet kunnen volgen. Lees verder | |
"Vandaag voel ik me geprivilegieerd want ik heb jeugdhulpervaring"Els (een schuilnaam) is 41 jaar, heeft een fijn gezin en een job die ze met passie doet. Vandaag is ze echter verontwaardigd en boos. Er is onvoldoende plaats in de jeugdhulp door een personeelstekort. Dat we kinderen en jongeren in nood niet de hulp bieden die ze nodig hebben is een land als België de schaamte voorbij. Meer nog, het is schuldig verzuim. Lees verder | |
| Burgerjournalistiek, powered by DeWereldMorgen.be | |
52 jaar New Orleans aan de RupelOuwe jongens, dat zijn ze ( op een jongere dame na): zeventigers, schat ik, met een uitschieter over de tachtig. Maar Camiel Van Breedam is dan ook een buitenbeentje, dat hors catégorie speelt zowel als assemblagekunstenaar als trombonist. Samen met zijn broer Johnny, trompettist en zanger, begon hij 52 jaar geleden met een band die zijn inspiratie vond in de jazzmuziek van New Orleans. Lees verder | |
|
Laden...
Laden...
