Vanmorgen kreeg ik een whatsapp van mijn vriend Balakrishnan uit India met deze titel. “Uhu?” Dacht ik? Wat is er aan de hand?
We hebben even heen en weer geappt en toen snapte ik pas waarom hij mij dit stuurde. Balakrishnan had het boek “Die Empty” van Todd Henri gelezen en was hier zo van onder de indruk dat hij mij dit even moest laten weten.
Todd Henri bezocht op een doordeweekse dag een van zijn vele zakenbijeenkomsten. Er waren verschillende lezingen die dag. Bij een van deze lezingen vroeg de presentator aan het publiek van zakenmensen: “Waar ligt het rijkste land van de wereld?”
Onmiddellijk antwoordde iemand “de rijke oliestaten in het Midden-Oosten”, een ander zei,’ “de diamantmijnen in Afrika.” Herhaaldelijk schudde de directeur nee met zijn hoofd. Dat ging zo een tijdje door totdat het stil viel…
“Het zijn de begraafplaatsen overal ter wereld”, zei de directeur met een diepe sonore stem.
“want daar”, zo ging hij verder terwijl de zakenmensen doodstil verder luisterden, “op deze begraafplaatsen liggen miljoenen mensen met ideeën en plannen die nooit tot wasdom zijn gekomen. Ze zijn overleden en hebben maar een fractie van hun werkelijke potentieel geleefd.”
“Daarom”, ging de directeur verder… “wil ik jullie mijn nieuwe management-idee wat ik in mijn bedrijf geïntroduceerd heb, uitleggen.”
Maar Todd Henri luisterde niet meer. Hij was zo gefascineerd door de enorme diepte en reikwijdte van de opmerking van deze man, dat hij vroegtijdig het evenement verliet en in zijn hotelkamer al begon met het schrijven van zijn manuscript met de titel “Die Empty”.
Het is natuurlijk een beetje vreemde titel en als je dit in het Nederlands vertaald, klinkt het nog dramatischer. “Ga leeg dood!”
Wonderlijk, vind je niet? In het Engels klinkt het minder “dood” dan in het Nederlands.
Balakrishnan en ik zijn er in onze whatsapp-boodschappen, die razendsnel van Witharen in Nederland naar Bangalore in India vliegen, van overtuigd dat wij onze ideeën en idealen tot volledige ontplooiing moeten laten komen. Het leven is te kort om niet ten volle te leven. Iedere minuut die verstrijkt komt nooit meer terug.
Het is belangrijk om te beseffen dat niet geld maar tijd ons meest waardevolle bezit is. Geld, dat heb je met de crisis gezien, kan zo maar in het niets verdwijnen, maar tijd en wat je daarin kunt doen heeft een constante waarde. Tijd is iets van iedereen. Er is geen mens die meer uren in een dag heeft dan een ander. Daarom is tijd ook het meest democratische bezit.
Maar wat je ermee doet en hoe je jouw ideeën en verlangens tot wasdom brengt, is jouw taak in het leven.
In mijn praktijk maak ik dagelijks mee dat mensen keuzes hebben gemaakt waardoor ze ziek geworden zijn. Dat kan van alles zijn. Slechte eetgewoonten, veel te weinig slapen, teveel stress in banen waar ze niet thuishoren of relaties die dusdanig benauwend zijn geworden dat ze daar letterlijk en figuurlijk ziek van worden.
In eerste instantie zijn het vaak ziekten waar geen laboratoriumonderzoek bewijzen voor kan leveren. Het zijn de “het zit tussen je oren”-uitspraken waarmee je met een kluitje in het riet gestuurd wordt. Vaak ook nog vergezeld met een recept voor medicijnen tegen depressie of (faal)angsten.
Soms duurt het even voordat we samen de kluwen ontward hebben, we uitgevonden hebben wat nu precies de oorzaak is van de disbalans waardoor je ziek bent geworden. Negen van de tien keer betreft het keuzes die gemaakt zijn die je achteraf gezien beter niet hadden kunnen nemen.
Het fascinerende voor mij is om te zien dat mensen vaak zo vast zitten in hun patroon dat het – ook al zien ze dat ze dingen anders moeten doen – dit niet zo eenvoudig kunnen veranderen. Het kost even tijd om dit te beseffen en het kost ook even tijd om je een ander patroon eigen te maken. En, het kost nog meer tijd om het ook daadwerkelijk te doen en vol te houden.
Wij mensen zijn erg gehecht aan vaste patronen, ook al blijkt dat het niet zo’n goede keuze of goede gewoonte is. Neem gewoon maar het feit dat er nog steeds mensen roken of ongezond eten, of in banen zitten waar ze al eens overspannen door zijn geraakt zonder dat het werk is aangepast.
Waarom is dat zo?
Het kost gewoon veel energie, lef, verantwoordelijkheidsgevoel en moed om dingen te veranderen. En dat allemaal bij elkaar is wel eens teveel om in je eentje te doen. Als je de moed hebt om een consult bij me af te spreken, zal ik je graag een tijdje ondersteunen bij je keuzes en gewoon even samen met je oplopen.
Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Het kan best even samen en als jij het weer snapt en een andere routine hebt aangeleerd, dan zul je merken dat je opeens wel alleen verder kunt. Maar tot die tijd mag je best van mijn uitgebreide kennis en ondersteuning gebruik maken.
Zorg dat ook jij je potentieel volledig hebt ontplooid en de tijd op aarde zinvol, nuttig en vooral met heel veel plezier beleefd.
Fijne dag,
Met vriendelijke groet,
|
|
|
|
