Ontroerende dans, meesterlijke jazz, compromisloos theater, radicale performance, een ontmoeting met de associate artist en meer....
Wat een geweldig festivalweekend hebben we achter de rug! Uitverkochte voorstellingen, uitgelaten publiek, uitstekende recensies, uitmuntende festivalsfeer. Een beter begin kunnen we ons niet voorstellen.
Ook de komende dagen zijn er fantastische voorstellingen te bezoeken. Graag geven we je weer wat tips.
No Change, or "freedom is a psycho-kinetic skill"
DD Dorvillier, human future dance corps
17-18 juni, Frascati
Een zintuiglijke zoektocht
In deze performance verweeft DD Dorvillier lichamen, objecten en geluiden in speelse daad van verzet. Samen met danser Elizabeth Ward creëert Dorvillier een performatief landschap van microfoons, kabels en lichtinstallaties. Terwijl ze zelf het licht en geluid regelt en verstrikt raakt in objecten, ontstaat een fysieke strijd.
Op 17 juni is er na afloop een Meet the Artist met DD Dorvillier.
'Ik wil de strijd van moeders laten zien. Voor mij zijn zij de echte heldinnen. Hun lichamen en stemmen hebben zo veel krachtige eigenschappen.' – Ali Chahrour
Told by My Mother is een diep ontroerende voorstelling van de Libanese choreograaf Ali Chahrour en een eerbetoon aan moeders, hun veerkracht en strijd. Geïnspireerd door zijn eigen familiegeschiedenis en het collectieve geheugen van de inwoners van Libanon, onderzoekt hij de kracht om verlies en eenzaamheid te overwinnen door liefde en tederheid.
In The Brotherhood fileert Bianchi 'broederschap': een systeem van mannelijkheid, macht en geweld. De theatermaakster legt machtsstructuren achter seksueel geweld bloot, in het bijzonder in de theaterwereld. Wat betekent 'mannelijkheid'? Wat is de aantrekkingskracht van ‘the brotherhood’? En wie zijn onderdeel van dit pact? Verwacht geen antwoorden, maar een keiharde confrontatie met patriarchale structuren en onze rol in het behoud ervan, ook die van vrouwen.
'The Brotherhood is een krachtige voorstelling die van begin tot einde weet te boeien en prikkelende verbanden legt.'
Holland Festival x BIMHUIS: Craig Taborn Residency
Craig Taborn ft. Okkyung Lee, Sun-Mi Hong & Alessandro Fongaro
18 juni, BIMHUIS
Nieuw werk van de meesterpianist uit New York
Craig Taborn - fenomenale improvisator en pionier in jazz en experimentele muziek- werkt tijdens een korte residentie in het BIMHUIS met musici uit de Amsterdamse improvisatiescene aan nieuw materiaal dat, met de inkt nauwelijks opgedroogd, aan het publiek gepresenteerd zal worden. Drummer Sun-Mi Hong kreeg onlangs door het North Sea Jazz Festival de Bird Award 'Artist Deserving Wider Recognition' toegekend.
In De Balie gaat Trajal Harrell, associate artist Holland Festival 2025, in gesprek over de projecten waarmee hij op het festival aanwezig is. Wat zijn de achterliggende ideeën en thema’s die zijn werk bepalen? Dit is een unieke kans om de Amerikaanse choreograaf zelf te ontmoeten, hem vragen te stellen en samen in te zoomen op zijn perspectief op dans en zijn relatie met het publiek.
'Hoe kijken wij naar een vrouw als actrice Isabelle Huppert? Daarover gaat het in het toneelstuk Bérénice'
NRC ★★★★☆
'Het is geen makkelijke kost die Castellucci ons voorschotelt. De puzzel van de symboliek; geen sprankje licht; we zijn zuurstofloos, alsof we diep in de onderwereld zijn afgedaald. Gedurfd voelt dat, om het publiek niet te pleasen. Zo ontsnappen wij niet aan Bérénice en haar verstikkende lot: een eenzame eeuwigheid.'
Trouw ★★★★☆
Visit #1-5 / Welcomt to Asbestos Hall - Trajal Harrell
'De Visits van choreograaf Trajal Harrell op het Holland Festival zijn horrorachtig en mooi tegelijk. (...) De sfeer is bij binnenkomst van zowel Visit #1 als Visit #2 direct uitnodigend, met Harrell die het publiek toespreekt en in #2 zelfs zelf meedanst. Beide Visits hebben een mysterieuze ondertoon, met een ongrijpbaar verhaal of een sequentie van beelden en bewegingen.'
- de Volkskrant
'In zijn kenmerkende, aan de Vogue gerelateerde bewegingstaal zien we achtereenvolgens een stuk, geïnspireerd op een beroemd toneelwerk van Koltès en een danse macabre op een opzwepende mix van popsongs. (...) Zo’n festival is het leukst als je zelf eens gaat kijken naar iets waarvan je werkelijk geen idee hebt wat je ervan kunt verwachten. Zoiets biedt deze herinterpretatie van Asbestos Hall.'
- Cultuurpers
The Anatomy of the Orchestra – Drone Refractions - Paraorchestra
'Het inclusieve Paraorchestra maakt indruk tijdens eerste optreden in Nederland. (...) Heerlijk hoe die droneklank van de noten A en E door de zaal zoemde, met daarboven de langzame bewegingen van de overige celli en altviolen, onderbroken door tikken van het slagwerk. En dat alles vermengd met het geluid van rondschuifelende voeten. Het was zowel immersief als meditatief.
- Trouw ★★★★☆
Het Holland Festival wordt mede mogelijk gemaakt door: