| Lieve lezer, Na een vergadering over de cover van het komende magazine liep ik naar huis, en zag een bus waar ‘Sorry, geen dienst’ op stond. Ik was op slag verliefd. Het beeld van zo’n logge stadsbus, tegen de achtergrond van een grijze, Nederlandse winter, het doet wat met me. Ik denk dat dat is omdat ik het zo lief vind. Het uithangbord van de buschauffeur, want dat is het eigenlijk, wordt in mijn hoofd gemaakt tot gespreksballon van de bus zelf. Hij spreekt tegen mij. Ik wilde dit beeld, uitgetekend door een goede illustrator, graag op de cover. De rest van de redactie vond het volgens mij wel een grappig idee, maar was er wat minder enthousiast over. Dat snap ik ook wel weer. Het hielp ook niet dat ik pas anderhalve maand bij de redactie zat als Chef Essay en Opinie, ik was (en ben) erg nieuw. Bijna alle verhalen en essays voor het tijdschrift waren allang geselecteerd, geschreven en herschreven toen ik erbij kwam. Mijn mijmeringen over het thema 'Sorry' beginnen dus eigenlijk nu pas, bij het schrijven van deze nieuwsbrief. Waar de rest van de redactie al maanden stilstaat bij al hun “sorry’s”, groot en klein, denk ik er nu pas echt over na. Want wat is het eigenlijk, als woord, als concept? Wat zie ik als een ‘sorry’? Het woord, of ook het gevolg dat eraan zou moeten hangen? Want zou na elke sorry niet ook een gedragsverandering moeten volgen? En hoe vaak zeg ik eigenlijk sorry? In ieder geval weet ik wel dat het me een stuk makkelijker valt om sorry te zeggen voor iets kleins: doorfietsen bij een zebrapad terwijl ik eigenlijk moet stoppen, tegen iemand aanbotsen omdat ik niet oplet in de kroeg, vijf minuutjes te laat zijn bij een afspraak, ik zeg zo “sorry”. Maar zeg ik dat ook wanneer ik iemands gevoelens heb gekwetst? Wanneer ik een monster was tegen mijn partner? Zeg ik sorry bij de dingen die écht wat uitmaken? En die een gedragsverandering behoeven? Ik weet het eigenlijk niet zo zeker. Ik mijmer nog even door, puttend uit de korte verhalen, essays en illustraties die in ons nieuwe tijdschrift staan, en zeg zacht ‘sorry’ tegen een bus die voorbijrijdt, gewoon omdat het kan.
Zachte groet,
Juul Kruse
Chef Essay & Opinie
PS
Heb jij soms ook moeite met sorry zeggen? Neem uiterlijk 31 januari een abonnement op ons magazine voor maar €2,50 per maand, en doe ook inspiratie op uit ons nieuwe tijdschrift! | 