4. War on terror = War on Covid? Een journalist van de krant The Australian zag onlangs zijn nagelschaartje in beslag genomen worden door de beveiliging vooraleer hij aan boord van een vlucht naar Los Angeles werd toegelaten. “Amerika heeft in de 20 jaar na 9/11 meer dan 2.000 miljard dollar uitgegeven aan terrorismebestrijding, maar uit de statistieken blijkt dat iemand 30.000 jaar lang elke dag zou moeten vliegen voordat hij bij een terroristische aanslag betrokken raakt".
Al die uitgaven hebben evenmin de zenuwen bedaard. In 2016, ruim 15 jaar nadat de Patriot Act de bewaking door de Amerikaanse overheid sterk uitbreidde, zeiden bijna drie op de vier Amerikanen dat het risico van een terroristische aanval op de VS door buitenlanders “even groot of groter” is.
Ook onze reactie op Covid-19 mag "de grootste overreactie in de geschiedenis” worden genoemd. De regeringen komen in actie en zijn vervolgens terughoudend om overhaast beleid te herroepen, deels omdat zij miljarden in hun grote plannen hebben gestoken. Een fenomeen dat zich telkens opnieuw herhaalt en bekend staat als de “sunk-cost fallacy” (kosten die al gemaakt zijn en niet meer ongedaan te maken zijn)
Geen enkele overheid onderzoekt ooit grondig het terrorismerisico omdat "het antwoord lastige vragen zou oproepen voor het veiligheidsindustrieel complex dat rijkelijk profiteert van deze regelingen". Covid is in hetzelfde bedje ziek.
Zoals George Orwell schreef: "De oorlog is niet bedoeld om te winnen, hij is bedoeld om te blijven duren." We kunnen over 20 jaar nog steeds onze nagelschaartjes afgeven, dubbel gemaskerd dan wel. "God helpe ons mocht zich aan de horizon een nieuwe crisis aandienen.”
Meer bij The Australian ($) | 