5. Poetins troefkaart? Libische olie... Sinds 2019 is de Wagner Groep - een aan Moskou gelieerd netwerk - met ongeveer 2.000 huurlingen actief in de burgeroorlog in Libië. Ze vechten er voor het Libische Nationale Leger (LNA), een factie die zich verzet tegen de door het Westen gesteunde regering in de hoofdstad Tripoli. Libië zou wel eens Poetins "troefkaart" kunnen zijn - sterker nog, het zou wel eens belangrijker kunnen blijken dan Ruslands strijd in Oekraïne. Libië is nuttig voor Poetin als uitvalsbasis voor andere Afrikaanse avonturen: zo is een luchtmachtbasis gebruikt als "logistiek knooppunt" om soldaten en uitrusting naar Mali te brengen. Maar de hoofdzaak is olie. Libië heeft er massa's van - 39% van Afrika's totale reserves - en het verkoopt het grootste deel van zijn voorraden aan Europa. Hoewel Wagner en de LNA Tripoli niet in handen hebben, controleren ze wel een "reeks olie-installaties en nabijgelegen militaire bases". Dit geeft Poetin, via Wagner, de mogelijkheid "de olieproductie van Libië in een wurggreep te houden". Gezien de huidige krappe energiemarkten, en Europa's "dreigende wintercrisis in de gasvoorziening", is dit een machtige onderhandelingstroef. Een LNA-blokkade heeft, met "stilzwijgende goedkeuring" van Wagner, de Libische olieproductie sinds het begin in april al met minstens twee derde doen dalen. Diep in de Noord-Afrikaanse woestijn blijven handlangers van het Kremlin "het vuurtje tegen Europa verder opstoken". Meer hier en lees ook onze reeks over de Wagner-groep (deel 1 & deel 2) | 