5. De Chinese zelfisolatie: "Gesloten grenzen leiden tot gesloten geesten" We schreven het vorige week al: China is begonnen aan een vrijwillig zelfisolement. Het aantal buitenlanders dat in Peking of Shanghai woont is de voorbije 10 jaar met 28% gedaald. Het aantal internationale vluchten van/naar China is nu beperkt tot 2% van wat er vóór de pandemie was" en - nog belangrijker - "Xi Jinping heeft zijn land niet meer verlaten sinds januari 2020 en heeft geen enkele buitenlandse leider meer ontmoet in Peking sinds maart van datzelfde jaar." Hongkong zou midden 2022 opnieuw opengaan, het Chinese vasteland pas in 2023. Dat is slecht nieuws voor de vreedzame co-existentie op de planeet. Want het is veel gemakkelijker te geloven dat buitenlanders gevaarlijk en decadent zijn als je ze nooit ontmoet. Als China uiteindelijk haar grenzen heropent, zou de wereld wel eens een heel ander land kunnen aantreffen.
Vandaag is er inderdaad verandering merkbaar, maar het is verandering die het land steeds verder wegvoert van het Westen:
Dit beleid van zelfisolatie begon lang voor de pandemie met de Made in China 2025-campagne om binnenlandse technologie en productie te bevorderen. Intussen zijn er in Amerika 750.000 coronadoden te betreuren, terwijl de WHO in China slechts 5.700 sterfgevallen heeft geregistreerd. Het systeem in Peking ziet dit verschil als een teken van zijn eigen morele superioriteit: de Amerikanen hebben het over mensenrechten, maar het zijn wij die onze mensen beschermen. Het nieuwe China streeft naar dominantie. Volgens Rana Mitter, hoogleraar Chinese geschiedenis aan de Universiteit van Oxford, "leiden gesloten grenzen ook nog eens tot gesloten geesten". Meer hier (€) | 