Professionals in de vvt voelden zich tijdens de crisis in de steek gelaten, aldus Van Rixtel in de podcast-serie Voorzorg. "Zorg wordt in essentie blijkbaar gezien als iets van de medicus, de specialist en de huisarts. Maar zorg is voor het overgrote deel verpleging en verzorging."
Waar in uw organisatie is het tekort aan mensen het grootst? Laat FWG Progressional People die afdeling eens onder de loep nemen, dan kunnen we exact voor u uitrekenen: 1. met welke vorm van technologie u de meeste capaciteit kunt vrijspelen, 2. wat het effect is op de formatie en 3. of het de investering waard is.
Sinds de uitbraak van corona laait ook de discussie over datagebruik ten behoeve van medisch onderzoek op. Ethische discussies over datagebruik voor medisch wetenschappelijk onderzoek verzanden vaak in drie dominante frames, zo blijkt uit een studie die we onlangs publiceerden. Het is belangrijk daar rekening mee te houden.
De zorgsector staat volop in het middelpunt. De vele tekorten zowel in geld als handen-aan-het-bed, kregen er nog een zwaartepunt erbij, Covid-19 genaamd. Verloven werden ingetrokken, voorzorgsmaatregelen getroffen, crisisteams, RIVM in stelling en dagelijks politiek overleg om de situatie een halt toe te roepen. En jawel, daar komt dan ook nog eens het vergoedingencircus bij de Raad van Commissarissen van Zorgpartners Friesland bij. Een publicatie in de Leeuwarder Courant over het onbegrip en de boosheid over de beloning van de toezichthouders maakt terecht veel tongen los.
Zelforganisatie vraagt juist om meer ‘sturing’ dan voorheen. Tijdens deze tweedaagse opleiding leert u hoe u zelforganisatie en het persoonlijk leiderschap van uw teamleden kunt stimuleren.
Herman Tjeenk Willink, oud vicevoorzitter van de Raad van State, zei het onlangs in tv—programma Buitenhof: “Het is goed om virologen en wetenschappers weer te zien in het maatschappelijk debat, ik heb dat lang gemist”, en “welke ruimte krijgen professionals nu wel die ze eerder werd ontzegd?” Ik ben het roerend met hem eens.
Het belang van het toekennen van eigenaarschap aan bewoners, naasten en zorgprofessionals is volgens Remco Bakker een waardevolle les uit de coronacrisis. Binnen de aangereikte kaders kunnen zij samen de risico’s afwegen en bepalen wat de best passende zorg is. De zorg voor mensen met een verstandelijke beperking vraagt dus om maatwerk.
Deze week vond ik in mijn mailbox een uitnodiging voor een cursus voor bestuurders en managers in de zorg. ‘Klantbeleving’, ‘klantreis’ en ‘onderscheidend vermogen’, dat zijn de invalshoeken. En dit is precies waar de sector al jaren de mist in gaat. Want dit heeft niets te maken met de essentie van zorg.
Minister De Jonge heeft op dit moment een wetsvoorstel in voorbereiding om via een Algemene Maatregel van Bestuur zorgcontractering te bevorderen. Het wetsvoorstel versterkt de positie van de zorgverzekeraars ten opzichte van de zorgverleners. Ook zet het de vrije artsenkeuze van de verzekerden verder onder druk. DSW is om deze redenen tegen de beoogde wetswijziging.
De coronapandemie veroorzaakt een ongekende crisis. De daaruit voorkomende maatregelen van de overheid stellen organisaties voor veeleisende uitdagingen. Bestuurders en toezichthouders zien zich voor verschillende dilemma’s geplaatst. Een ervan is de afweging tussen de eigen continuïteit van de organisatie en het scheppen van ruimte voor de belangen van werknemers en van partners in de keten. In deze tijd van crisis is het lastig te bepalen wanneer bestuurders en toezichthouders het goed doen.
Op 28 oktober verzorgt topspreker Jitske Kramer een unieke masterclass over leidinggeven in het nieuwe normaal. Vanuit haar antropologische blik en methodieken van Deep Democracy gaat ze in op het bouwen van sterke teams in onrustige tijden.