Afgelopen week gebruikten we onze stem als Humanity House en spraken we ons, tussen alle zwarte schermen, uit tegen racisme. Dat lijkt logisch om te doen als organisatie die streeft naar verbinding. Maar het is ook makkelijk gedaan en roept de vraag op wat er nu echt gaat veranderen. Want de angst voor de ander speelt in allerlei kwesties een rol. Of het nu gaat om het opnemen van 500 alleenstaande kinderen uit vluchtelingenkampen of ethnische profilering door de Belastingdienst. Onlangs had ik daarover een gesprek met criticasters die aangaven dat wij als Humanity House veel kritischer moeten zijn op onze taal en het perspectief dat wij hanteren. Het was een moeilijk gesprek en het duurde een tijd voordat er een dialoog ontstond. Maar dit moeten wij veel meer gaan opzoeken; want voordat je het weet ben je het allemaal roerend met elkaar eens dat ‘dit toch niet meer mag’. Namens het team van Humanity House, Hanneke Propitius Directeur Humanity House P.S. Wellicht heb ik je al persoonlijk benaderd of heb je het al voorbij zien komen op sociale media, maar hieronder het verzoek om onze petitie te tekenen. |