Lieve lezer,
Mijn vrienden en ik hebben een gezegde bedacht: “Je moet soms gewoon weten wanneer het feestje voorbij is.” Op zoek naar een after(party), terwijl iedereen eigenlijk allang uitgeblust was, werd deze uitdrukking in het leven geroepen. Intussen blijkt de metafoor ook inzetbaar bij grotere, meer serieuze omstandigheden, zoals wanneer het tijd is om dingen en mensen los te laten, zelfs als ze je heel dierbaar waren.
Zoals nu. Mijn dagen centreren zich rondom het verzorgen van mijn gebroken hart. Dit is precies het soort serieuze omstandigheid waar ons gezegde zich voor leent. Ik banjer door, vastberaden om niet uit het veld geslagen te zijn. De enige weg hieruit, immers, is er doorheen. Vorige week stond ik uitbundig te dansen op luide muziek, samen met mensen die me beter kennen dan je je kunt voorstellen, en hoorde ze steeds hetzelfde zeggen: “Wat ga je goed om met dit verlies!”
Ik haalde mijn schouders op. Wat ik uitlegde was het volgende: soms voel je diep vanbinnen dat iets afgelopen is, hoe graag je het ook bij je had willen houden. Je kunt je daartegen verzetten, maar daarmee creëer je extra lagen van onenigheid in je eigen hoofd. De diepe gevoelens van verlies onderga je, simpelweg omdat je niet anders kunt. Het feestje is voorbij, zoveel is duidelijk. Ik heb besloten om niet door te blijven feesten op een verlaten plek. Tijd om mijn spullen te pakken en naar huis te gaan.
En zo geschiedde. Na ieder feestje ga je naar huis, val je in slaap en de volgende ochtend komt de zon gewoon weer op. Er zit niets anders op.
Liefs,
Jihane Chaara
Redacteur |
|
| "Bij de lift in het ziekenhuis staan we met z’n vieren te wachten: een gekromde heer met een stok, een jonge vrouw met een hoofddoek, een oude dame in een rolstoel en ik. Het duurt lang." In het ziekenhuis loopt Trudy Kunz tegen meer dan alleen fysiek zeer aan. |
|
| Nieuws in Beeld: De blinddoek komt af |
|
| De moord op advocaat Derk Wiersum laat Vrouwe Justitia niet ongezien. Het nieuws in beeld door Nastia Cistakova. |
|
| Alles vijf sterren: Lava, zonlicht en Dracula |
|
| Laat horror en natuurfenomenen je stadse leven binnenstromen en wordt blij, of ontregeld, en dan toch weer blij. De redactie tipt. |
|
| Tip: Durf hardop te dromen |
|
| In een vlaag van dronken overmoed deelde Rose Doolan haar dromen met een praktisch vreemde. Niet veel later lachte het geluk haar toe in de vorm van een oppashuis in San Francisco, geld om van te leven en een jacuzzi. Een tip om te zeggen wat je het liefste wilt, ook als je weet dat het veel gevraagd is. |
|
| Essay: Het verlies van succes |
|
| 'Wat betekent verlies eigenlijk, een loser zijn, falen? Wat is het werkelijke verlies van verlies?' Mare Groen onderzoekt het systeem achter onze opvattingen over succes en falen. |
|
| Column: Over de column (niets dan goeds?) |
|
| Bijna drie jaar geleden werd Iduna Paalman gevraagd of ze 'leuke verhaaltjes, over zichzelf en de wereld' voor Hard//hoofd wilde schrijven. De tweewekelijkse literaire zegetocht die volgde duurt nog altijd voort. Toch zijn columns moeilijk te doorgronden fenomenen, weet Iduna. |
|
| Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom |
|
| Mat Hoogenboom ontdekte wat de boodschap van Greta Thunberg zo krachtig maakt: ze deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. |
|
| Steun Hard//hoofd en verzamel kunst |
|
Hard//hoofd gelooft dat jonge makers iets te zeggen hebben en het verdienen om gehoord te worden. We staan onvoorwaardelijk voor inhoud, radicale kwetsbaarheid en experiment en we vechten voor de vrijheid om te maken wat wij willen. Dat kost geld.
Met jouw hulp kan Hard//hoofd bestaan. |
|
|
|
