NRC

NEE, NIET DIE VRIJE MENING: „Ziek!” en „diep teleurstellend”. De Tweede Kamer had geen goed woord over voor het betoog dat Farid Azarkan gisteren hield tijdens het debat over de vrijheid van meningsuiting, naar aanleiding van de aanslag op leraar Samuel Paty. De Denk-leider verfoeide net als ieder ander Kamerlid die aanslag. Maar hij wilde niet meegaan in de Kamerbrede woede over de petitie die kort na de aanslag was opgestart door een imam om het beledigen van de profeet strafbaar te stellen en die inmiddels meer dan 120 000 keer was ondertekend. Dat was toch óók vrijheid van meningsuiting?, vond Azarkan. Daar dacht de rest van de Kamer anders over. Het werd een persoonlijke aanvaring zoals we die de afgelopen maanden amper zagen: de hele Kamer stond lijnrecht tegenover Azarkan.

Het dorp vernietigen om het te redden: De ruzie met Azarkan eiste zoveel zuurstof op dat je bijna vergat dat er van alles op het spel stond. Zo merkte Attje Kuiken op dat haar PvdA jarenlang „naïef” was geweest over het gevaar van salafisten en liet premier Rutte vallen dat hij desnoods bereid is landen uit de Schengenzone te gooien om aanslagen te voorkomen. Duidelijk werd dat vrijwel alle partijen bereid zijn bepaalde vrijheden (koranscholen aanpakken, een slecht getimede petitie afkeuren, reisvrijheid inperken) in te dammen om andere vrijheden te beschermen.

Who’s next: Daarbij waren nu juist de christelijke partijen merkbaar op hun hoede. Zij waren fel over de aanslag (en de petitie), maar merkten eerder deze week, bij het debat over het reformatorisch onderwijs, weer eens dat maatregelen die een religieuze minderheid op de korrel nemen – zoals het weren van geloofspredikers uit het buitenland of het verbieden van fundamentalistische koranscholen – zich makkelijk tegen hun eigen religieuze minderheid kunnen keren.

OMGEVINGSWETDEBACLE: We moeten het weer over de Omgevingswet hebben. In december vorig jaar schreven NRC-collega Jos Verlaan en ik al dat die megahervorming van de ruimtelijke ordening op een mislukking dreigde uit te draaien. Er werd slecht samengewerkt, er waren zorgen over de bureaucratische chaos en cruciale ict was niet op orde. Een paar maanden later bleek dat de top van het ministerie van Binnenlandse Zaken nog meer zorgen achterhield. En nu is er wéér een gevoelig rapport, van de immer kritische ict-waakhond BIT. „Kritieke onderdelen (...) zijn niet af en niet voldoende beproefd”, citeert Trouw uit het nu nog vertrouwelijke rapport. Zo dreigt de klassieke ict-cocktail van de overheid opnieuw geserveerd te worden: vertraagde invoering, uitgekleed resultaat, hoge kosten.

KOOLMEES STELT UIT: Het was een slechtnieuwsweek voor minister van Economische Zaken Wouter Koolmees (D66). Zijn droom om iets te doen aan de schijnconstructies waarmee platforms als Deliveroo en Uber zzp’ers inhuren, met een groot advies van de commissie-Borstlap als leidraad, zijn de grond ingeboord door de coronacrisis. Een volgend kabinet zal er werk van moeten maken, schreef hij gisteren, want onder zijn bewind gaat het niet meer lukken. Nu blijkt ook de invoering van de nieuwe inburgeringswet (opnieuw) vertraging op te lopen, tot 2022. Alweer vanwege de coronacrisis, die de capaciteit van allerlei overheidsinstanties opslurpt. Resultaat: FNV is boos over het eerste uitstel, de grote steden boos over het tweede uitstel. En Koolmees, die een stapel aan plannen had, is er zelf ook weinig gelukkig mee.

KAAG-GROUPIES: D66-lijsttrekker Sigrid Kaag heeft een een stel fanatieke fans achter zich gekregen. Er is een website waar Kaag-posters met sneakers erop te downloaden zijn (de variant met vrouwelijke leiders als Jacinda Ardern en de tekst ‘Nu wij!’ is inmiddels verwijderd). Online worden beeltenissen van Michelangelo’s Hand van God voorzien van inspirerende quotes van Kaag. Interessant: de Kaag-site (kieskaag.nl) noemt D66 nauwelijks, hanteert niet groen maar paars als kleur en staat volgens D66 los van de partij – maar kan wel geld uit de campagnekas krijgen. Klinkt als: Amerikaanse toestanden. Online werd er lacherig om gedaan, en dat geluid valt ook binnen de eigen achterban te horen. In De Telegraaf vrezen leden voor een inhoudsloze campagne. „Erger dan een persiflage”, verzucht een anonieme partijprominent.

Nu wij: Het verwijt van ‘inhoudelijke leegte’ is vooral pijnlijk, omdat de boodschap van Kaag – jong en inclusief – volgens een deel van de partij helemaal niet in de kandidatenlijst voor de verkiezingen is terug te zien. Zowel de jongerenafdeling als het diversiteitsnetwerk van de partij is inmiddels een campagne begonnen om de lijst op te schudden. „Door haar boodschap zijn de verwachtingen hooggespannen”, zegt een ontevreden lid tegen NRC. „Dat maakt de teleurstelling over de lijst groot.”