Naast liefde is veiligheid in een relatie belangrijk. Mensen met ervaringen van groot gemis in hun opgroei-jaren, verwarren het beleven van liefde en veiligheid in hun relatie nog wel eens met denken voor en controle hebben over de ander.
| Artikel: Dat je (be)staat, ook in relaties! |
Als kind hebben we liefde en veiligheid nodig om te kunnen opgroeien tot fijne zelfstandige mensen. Het leven gaat niet altijd zo, en dat geldt zeker voor de lezers van deze artikelen. Die kennen het uit eigen ervaring of van heel dichtbij dat er gemis was aan die primaire normale menselijke behoeften als liefde, veiligheid en betrouwbaarheid.
Als we niet meemaken dat er een vanzelfsprekende wederkerigheid van geven en nemen is, waarin je kunt vertrouwen dat je behoeften door de ander (ouders, verzorgers) zullen worden gehoord of beantwoord zonder manipulatie of de dreiging van ‘terugbetaling’, dan ontwikkel je gedrag als:
“Als jij dit doet, dan is het niet meer dan billijk dat ik dan ….”
“Als ik nou maar niet te lastig ben, dan zal ik erbij horen”
“Ik heb het ook niet goed genoeg gedaan,logisch dat ik dan niet …”
“Ik heb niemand nodig, doe het liever (lees ‘veiliger’) alleen”
Maak je het wel mee, dan worden relaties iets wat een goed gevoel van betrouwbaarheid creëert. Je ervaart als kind dat je uniek bent, meer dan de moeite waard, en dat je veilig bent. Dat klinkt voor veel mensen als muziek in de oren. Had ik dat maar meer gehad.
En ja, je ontwikkelt dan ook veel gemakkelijker en vanzelfsprekender een gezond gevoel van eigenwaarde waarin plek is voor zowel zorg voor anderen als zorg voor jezelf omdat je jezelf waardeert.
Problemen in relaties leggen die opgedane ervaringen aan gemis akelig bloot. Er is geen sprake van een prettig geven en nemen, maar eerder van voortdurend meten en weten. Niet fijn in een relatie.
En wat je ziet is dat de ene partner het meeste doet (vaak vrouwen) en de ander (vaak mannen) het meest laat voor die veiligheid in een relatie.
