'De opkomst van het surveillancekapitalisme in de laatste twee decennia is grotendeels ongehinderd verlopen. ‘Digitaal’ was snel, zo werd ons verteld, en treuzelaars zouden achterblijven. Het is niet verwonderlijk dat zo velen van ons zich hebben gehaast om het levendige Witte Konijn te volgen door zijn tunnel naar een beloofd digitaal Wonderland waar we, net als Alice, ten prooi zijn gevallen aan waanideeën. In Wonderland hebben we de nieuwe digitale diensten als vrij gevierd, maar nu zien we dat de surveillancekapitalisten achter die diensten óns als de vrije handelswaar beschouwen. We dachten dat we Google gebruikten om dingen op te zoeken, maar nu begrijpen we dat Google ons doorzoekt. We gingen ervan uit dat we de sociale media gebruikten om verbindingen te leggen, maar we leerden dat die verbindingen de weg zijn via welke de sociale media ons gebruiken. We vroegen ons nauwelijks af waarom onze nieuwe tv of matras een privacybeleid had, maar beginnen te begrijpen dat ‘privacy’-beleid eigenlijk surveillance-beleid is. Zoals onze voorouders die de auto een ‘paardloze koets’ noemden omdat ze de ware reikwijdte ervan niet konden inzien, beschouwden wij de internetplatforms als ‘elektronische prikborden’ waar iedereen een briefje op kon prikken. [...] Herhaalde crises leerden ons dat deze platforms helemaal geen prikborden zijn, maar supersnelle wereldwijde bloedstromen, waarin iedereen een gevaarlijk virus kan inbrengen waar nog geen vaccin voor bestaat.' Meer bij De Groene Amsterdammer |